Πολύχρωμα λαμπάκια και ζεστό φως…κόκκινο παντού και χρυσό…ζάχαρη άχνη που χύθηκε από τον κουραμπιέ, μουσικές και μελωδίες μεταξένιες για τα αυτιά, χαμόγελα και αγκαλιές! Χριστούγεννα!! Μεταμόρφωση…Σκρουτζ, Κρουέλα και λοιποί κακοί τύποι, δεν υπάρχουν πια! Τη θέση τους παίρνουν κάτι τύποι φιλικοί, ζεστοί και…αγαπησιάρηδες! Αυτό είναι τα Χριστούγεννα…αγάπη!!! Αγάπη είναι…
Δεν σου τηλεφώνησα γιατί…ήμουν “πνιγμένος”! -Θα σε έπαιρνα αλλά…δεν πρόλαβα! -Περίμενα εσύ να μου προτείνεις να βγούμε, έτσι δε γίνεται πάντα; -Με απασχολούν τόσα πολλά, που δε θα ήμουν καλή παρέα, γι αυτό και “χάθηκα”! Αλήθεια;; Μην παραμυθιάζεσαι!
Μήπως βασανίζεσαι συχνά από ενοχές; Μήπως αναρωτιέσαι αν έπραξες σωστά, αν συμπεριφέρθηκες όπως πρέπει, αν τους ευχαρίστησες όλους; Πόσο ήρεμος όμως στ’αλήθεια μπορείς να είσαι; Μήπως σε ακολουθεί το σύνδρομο του καλού παιδιού; Ήρθε η ώρα να αποτινάξεις αυτόν τον τίτλο!
Πάντα μου προκαλούσαν δέος οι λέξεις! Πόση δύναμη έχουν!Καταστρέφουν, δυναμώνουν, δημιουργούν, αλλάζουν εμπειρίες και καταστάσεις! Αλλάζουν τη σκέψη! Πόσο καλά τις χειρίζεσαι αλήθεια; Σαν εργαλεία που θα σε βοηθήσουν να δώσεις και να πάρεις κάτι, σαν γέφυρα ανάμεσα σε σένα και τους άλλους, σαν διεκπεραιωτικό μέσο που στοχεύει κάπου; Αλλάζεις λέξεις, αλλάζεις σκέψη!
